Antropocen to era człowieka i era zmian antropogenicznego pochodzenia, które skutkują katastrofalnym ociepleniem klimatu. Przemysł budowlany i użytkowanie budynków odpowiadają za ponad jedną trzecią światowych emisji dwutlenku węgla, jednej z głównych przyczyn zmiany klimatu. Miasta i architektura w obecnej skali przyczyniają się do zaburzenia naturalnych cykli przyrody oraz do emisji zanieczyszczeń, a także – do zawłaszczenia kolejnych przestrzeni. Jednocześnie nie sposób wyobrazić sobie funkcjonowania człowieka poza architekturą. To dzięki niej jesteśmy w stanie zapewnić godne i bezpieczne warunki życia całym społeczeństwom. W związku z tym szukamy sposobów takiego projektowania i funkcjonowania architektury, które nie tylko nie szkodziłyby planecie, lecz także miałyby potencjał regenerujący dla środowiska. Udowadniamy, że lepsza architektura jest możliwa.
Publikacja towarzyszy wystawie Antropocen i poszerza kontekst ekonomii obwarzanka, a odniesienie do realiów polskich miast nadaje jej wymiar praktyczny. W książce zamieszczono zarówno eseje specjalistów z różnych dziedzin – m.in. architektów, socjologów, geografów, jak i prace artystów, którzy stworzyli spekulatywne instalacje dotyczące przyszłości architektury regenerującej.
Autorzy: Daniel A. Barber, Ewa Bińczyk, Centrala, Joanna Erbel, Paweł Hałat, Kasper Jakubowski, Krzysztof Janas, Aleksandra Kardaś, Kacper Kępiński, Monika Konrad, Elke Krasny, Adrian Krężlik, Landscape Practice, Dorota Leśniak-Rychlak, Miastopracownia, NAS-DRA Co.
Wydawca: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki
