Gdyby?

Co by było GDYBY?

Jak mógłby wy­glą­dać Wrocław, gdyby sprawy wiel­kiej po­li­ty­ki lat 40. XX w. po­to­czy­ły się inaczej? Jak ar­chi­tek­ci i ar­chi­tekt­ki wy­obra­ża­li sobie prze­kształ­ce­nie “nie­miec­kie­go Breslau” w ”polski Wrocław”? Czy w nowych wa­run­kach ist­nia­ła szansa na re­ali­za­cję pro­jek­tów kon­ty­nu­ują­cych lwowską, przed­wo­jen­ną szkołę architektury?

Ar­chi­tek­tom i ar­chi­tekt­kom przy­by­łym do Wro­cła­wia w drugiej połowie lat 40. przy­świe­cał jeden cel: od­bu­do­wa miasta. Lokalni pio­nie­rzy stanęli przed wielkim wy­zwa­niem - prze­kształ­ce­niem zruj­no­wa­nej tkanki miej­skiej w miejsce do życia dla wciąż na­pły­wa­ją­cych, nowych lo­ka­to­rów. Wśród pro­jek­tan­tów czynnie za­an­ga­żo­wa­nych w ten proces był Andrzej Fry­dec­ki (1903-1989), ab­sol­went Po­li­tech­ni­ki Lwow­skiej i świeżo upie­czo­ny pro­fe­sor Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej. Zdaniem Stefana Müllera, peł­nią­ce­go w latach 90. XX w. funkcję głów­ne­go ar­chi­tek­ta Wro­cła­wia, Fry­dec­ki był “jedynym”, który ro­zu­miał “skalę i rangę miasta […]. Jego pro­jek­ty i wizje – placu Ta­de­usza Ko­ściusz­ki, osi Grun­waldz­kiej, placu Spo­łecz­ne­go, budowy nowej Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej – […] skalą, roz­ma­chem i mo­nu­men­ta­li­zmem sta­no­wi­ły kon­ty­nu­ację wizji miasta wiel­kich ar­chi­tek­tów dzia­ła­ją­cych tutaj na po­cząt­ku XX wieku. Jed­no­cze­śnie były pro­jek­ta­mi kon­ser­wa­tor­ski­mi – kon­ser­wo­wa­ły i kon­ty­nu­owa­ły skalę i klimat miasta”.

Za­pra­sza­my na wykład dr Joanny Majczyk, ar­chi­tekt­ki, wy­kła­dow­czy­ni na Wy­dzia­le Ar­chi­tek­tu­ry Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej, autorki monografiiMiasta, mi­gra­cje, mo­der­ni­zmy. Ar­chi­tek­tu­ra An­drze­ja Frydeckiego.

• KIEDY: czwar­tek 16 maja 2024 o go­dzi­nie 17.00
• GDZIE: Muzeum Ar­chi­tek­tu­ry we Wro­cła­wiu, ul. Ber­bar­dyń­ska 5
• Wstęp wolny!

W czasie spo­tka­nia skon­fron­tu­je­my nie­zre­ali­zo­wa­ne wizje rozwoju Wro­cła­wia od lat 40. do 70. XX wieku z obecnym stanem za­go­spo­da­ro­wa­nia. Za­sta­no­wi­my się, czy pewne idee prze­strzen­ne są po­nad­cza­so­we, i spoj­rzy­my na ota­cza­ją­cą nas prze­strzeń z per­spek­ty­wy: GDYBY.

BIO

Joanna Majczyk – wy­kła­dow­czy­ni na Wy­dzia­le Ar­chi­tek­tu­ry Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej, w Ka­te­drze Ar­chi­tek­tu­ry Uży­tecz­no­ści Pu­blicz­nej i Podstaw Pro­jek­to­wa­nia. Pro­wa­dzi badania na temat po­wo­jen­nej, eu­ro­pej­skiej ar­chi­tek­tu­ry i urba­ni­sty­ki ze szcze­gól­nym uwzględ­nie­niem kon­cep­cji pro­jek­to­wych po­wsta­łych w okresie re­ali­zmu so­cja­li­stycz­ne­go. Swoją pracę dok­tor­ską po­świę­ci­ła twór­czo­ści ar­chi­tek­ta An­drze­ja Fry­dec­kie­go, mo­der­ni­sty i jednego z za­ło­ży­cie­li Wy­dzia­łu Ar­chi­tek­tu­ry Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej. Na przy­kła­dzie jego losów za­pre­zen­to­wa­ła po­ło­że­nie całego po­ko­le­nia twórców, którzy od­no­si­li sukcesy w Polsce przed­wo­jen­nej, a po wojnie bo­ry­ka­li się z licz­ny­mi pro­ble­ma­mi, gdy ich do­świad­cze­nie było po­strze­ga­ne raczej jako ob­cią­że­nie, a nie wy­róż­nik i atrybut.