Future architectural forms in the city landscape – improving sustainability and efficiency through new structural membranes

Prof. Ruy Marcelo de Oli­ve­ira Pau­let­ti karierę naukową roz­po­czął od pro­jek­tów zwią­za­nych z fuzją ter­mo­ją­dro­wą we Wło­szech, w USA i w Bra­zy­lii. W latach 1984-86 pra­co­wał w „Con­si­glio Na­zio­na­le delle Ri­cer­che” we Wło­szech, w ramach pro­jek­tu RFX (reaktor ba­daw­czy do kon­tro­lo­wa­nej syntezy ter­mo­ją­dro­wej). Na­stęp­nie zaj­mo­wał się pro­jek­to­wa­niem sys­te­mów ją­dro­wych dla Mi­ni­ster­stwa Ma­ry­nar­ki Wo­jen­nej Bra­zy­lii. Nad­zo­ro­wał też opra­co­wa­nie pro­jek­tu kon­cep­cyj­ne­go i tech­nicz­ne­go „Bra­zi­lian Sphe­ri­cal Tokamak (TBR-E)” - eks­pe­ry­men­tal­ne­go re­ak­to­ra do badań nad fizyką plazmy i in­ży­nie­rią syntezy ter­mo­ją­dro­wej. Był kon­sul­tan­tem w licz­nych mię­dzy­na­ro­do­wych pro­jek­tach z zakresu in­ży­nie­rii lądowej, me­cha­nicz­nej i elek­trycz­nej. W ostat­nich latach skupił się na pro­jek­to­wa­niu i ana­li­zie kon­struk­cji cię­gno­wych, mem­bra­no­wych i ten­se­gri­ty. Jest pio­nie­rem w rozwoju metod ob­li­cze­nio­wych z tej dzie­dzi­ny, m.​in. autorem metody Natural Force Density. Za­pro­jek­to­wał wiele spek­ta­ku­lar­nych kon­struk­cji mem­bra­no­wych dla obiek­tów uży­tecz­no­ści pu­blicz­nej, sa­kral­nych i prze­my­sło­wych. Autor kil­ku­dzie­się­ciu prac o zasięgu mię­dzy­na­ro­do­wym z zakresu kon­struk­cji bu­dow­la­nych i in­ży­nie­rii ją­dro­wej. Ma opinię zna­ko­mi­te­go dy­dak­ty­ka, który nie­zwy­kle przy­stęp­nie potrafi wy­ja­śnić złożone pro­ble­my, nie­za­leż­nie od przy­go­to­wa­nia odbiorców.