Spotkajmy się w mieście! | Plac Grunwaldzki i Ołbin

Podczas drugiego spotka­nia or­ga­ni­zowanego w ramach nowego cyklu wydarzeńSpotka­jmy się w mieście! spacery i wykłady o ar­chitek­turze Wrocławia dla dorosłych, za­praszamy na wykład i wycieczkę po placu Grun­waldzkim oraz Ołbinie. Naszą prze­wod­niczką będzie Anna Bieliz.

18.10, godzina 12.00 – wykład w Muzeum Ar­chitek­tury we Wrocławiu

20.10, godzina 14.00 – spacer po placu Grun­waldzkim i Ołbinie

Zbiórka: skrzyżowanie ulic Benedyktyńskiej z Ładną i Miłą

Na oba wydarzenia wstęp wolny, nie trzeba się zapisywać!

W trakcie dwóch spotkań z dwoma graniczącymi dziś ze sobą osied­lami – Placem Grun­waldzkim i Ołbinem, będziemy odkrywać genezę ich dzisiejszego, bardzo odmi­en­nego od siebie, kształtu – zarówno przestrzen­nego, jak i ar­chitek­ton­icznego. Należące do dawnej dziel­nicy Śródmieście, oba osiedla w swojej his­torii odgrywały pi­o­nierską rolę. Czy to w przy­padku Ołbina, terenu, na którym za­mieszkiwała mi­grancka mniejszość polska, czy to dawnej wsi Nowe Szczyt­niki, będącej dziś częścią Placu Grun­waldzkiego, w której pojawiły się pier­wsze wrocławskie kamienice. Nie będziemy się cofać jednak zbyt daleko w przeszłość.

To na koniec XIX wieku przypadł czas największego ruchu w kształtowaniu przestrzeni obu tych osiedli, które działania wojenne dotknęły w zupełnie odmi­en­nej skali. Podczas spotka­nia wykładowego prześledzimy rozwój przestrzenny od tego okresu, aż po początek lat. 80. Plac Grun­waldzki, dziś połączony dawny obszar Rybaków, Nowych Szczyt­ników z promienistą, zabu­dowaną el­e­ganckimi kamieni­cami „Gwiazdą Szczyt­nicką”, po II wojnie świa­towej czekał wielo­letni proces in­ten­sy­wnego odradza­nia się z gruzów. Lokowane od lat 50. w tej części miasta in­west­y­cje aka­demickie, pro­jekty zmieni­ane wraz z kole­jnymi planami wielo­let­nimi, nadały wschod­niej części obszaru zupełnie inny niż przed­wo­jenny, charak­ter. Za­chod­nia jego część, granicząca z Ołbinem, zde­cy­dowanie mocniej swoją zabudową go przy­pom­i­nająca, wciąż naz­nac­zona jest czasem wielo­let­nich zaniedbań względem śródmiejskiej, his­to­rycznej tkanki, która aż do lat 80. trak­towana była jako przez­nac­zona do wyburzenia. Wschodni Ołbin, osiedle zde­cy­dowanie mniej wyszczer­bione, w swojej gęstej zabu­dowie zarówno przełomu XIX i XX wieku, jak i mod­ernisty­cznej odsłonie z el­e­men­tami socre­al­isty­cznych i mod­ernisty­cznych plomb, mimo ciężkiej kondy­cji wodno-kanal­iza­cyjno-grzew­czej, odradzał się, by dziś stać się jednym z na­jbardziej pożądanym we Wrocławiu miejscem do mieszkania.

Spotkanie spacerowe poświęcimy na od­kry­wanie obu osiedli w odsłonie zde­cy­dowanie bardziej nam bliskiej czasowo. Rozpoczniemy od ek­splo­racji terenu granicznego, który uzupełniały zarówno mod­ernisty­czne wysokościowce, jak i będące znakiem wiejącego z zachodu wiatru zmian, post­mod­ernisty­czne plomby nawiązujące nie tylko formą, ale również ur­ban­istyką do za­s­tanej zabu­dowy kamienicznej. Spacerując Ładną, Miłą, Piwną i Szczyt­nicką postaramy się odczuć at­mos­ferę „powrotu do śródmieścia”, czasu który pozwolił na re­walo­ryzację his­to­rycznej części Placu Grun­waldzkiego. Śledząc post­mod­ernisty­czne obiekty, udamy się na teren kampusu uni­w­er­syteck­iego, który dziś nosi ar­chitek­ton­iczne ślady ambicji nie tylko czasu przełomów, ale również okresu uni­jnych in­west­y­cji i neo­mod­ernisty­cznej es­te­tyki. Za­trzy­mamy się na dawnej Gwieździe, która dziś jest Rondem, by ulicą Grun­waldzką dotrzeć na miejsce styku z Ołbinem, do skweru Anny Wa­len­tynow­icz, przy którym w os­tat­nich latach pojawiły się nowe dogęszczające ten obszar inwestycje.

Anna Bieliz

An­i­ma­torka, eduka­torka i menadżerka kultury, ab­sol­wen­tka socjologii, his­torii sztuki, kul­tur­oz­naw­stwa oraz com­mu­ni­ca­tion design na Uni­w­er­syte­cie Wrocławskim. Główna ko­or­dy­na­torka pro­gramu Mikro­granty Wrocławskiego In­sty­tutu Kultury oraz dyrek­torka pro­gramowa Fes­ti­walu Filmów o Mieście i Ar­chitek­turze MI­AS­TO­movie. Od 2014 roku współtworzy Wrocławską Fundację Filmową. W latach 2015–2016 ko­or­dynowała pro­jekty wymiany rezy­den­cyjnej prowad­zone we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku w ramach Pro­gramu Rezy­dencji Artysty­cznych A-i-R Wro (Eu­rope­jska Stolica Kultury 2016). Zaangażowana w liczne lokalne pro­jekty społeczne o charak­terze an­i­ma­cyjnym, eduka­cyjnym i kul­tur­otwórczym (m. in. „Sym­pozjum Wrocław 70/20”, „Di­ag­noza Wrocławskiej Kultury”, „Pra­cow­nia oby­wa­tel­ska – Zielony Plac Grun­waldzki OD NOWA”), Zwolen­niczka „Wrocławia osied­lowego”, otwarta na wszelką współpracę między­sek­torową. „Rekrea­cyjnie” poszukuje kostek pol­s­kich do ob­fo­tografowa­nia (profil na portalu In­sta­gram @kost­ka_pol­ska) oraz co ciekawszych przykładów wrocławskich śródmiejs­kich plomb (które doku­men­tuje na IG @plombowanie).