Rzeźba Władysława Hasiora przed MA nabrała nowego blasku!

11.10.2022

Rzeźba plen­erowa „Pomnik rozstrze­lanych zakładników z Nowego Sącza” au­torstwa Władysława Hasiora prezen­towana jest na stałe na zielonym skwerze przed bu­dynkiem Muzeum Ar­chitek­tury. Przez kilka os­tat­nich miesięcy pod­dawana była kom­plek­sowym pracom kon­ser­wa­torskim, których efekty można już zobaczyć.

Rzeźba Władysława Hasiora przed Muzeum Ar­chitek­tury, lata 70. XX wieku, Dział Fo­tografii MA

Plen­erowa rzeźba Władysława Hasiora jest modelem w skali 1:2 pomnika poświęconego pamięci zakładników zamor­dowanych podczas oku­pacji hitlerowskiej w Nowym Sączu. Kom­pozy­cja wyko­nana została w latach 1966-1968 i była prezen­towana w 1970 roku na 35. Bi­en­nale w Wenecji (wspólnie z pracami Józefa Szajny). Do planowanej re­al­iza­cji pomnika w Nowym Sączu os­tate­cznie nigdy nie doszło, kom­pozy­cja pro­jek­towa za­ku­pi­ona została nato­mi­ast od artysty do zbiorów Muzeum Ar­chitek­tury w 1971 roku i umieszc­zona na stałe na cokole przed muzeum. Model „Pomnika rozstrze­lanych zakładników z Nowego Sącza” Władysława Hasiora jest obecnie częścią kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Ar­chitek­tury. Kom­pozy­cja pomyślana została przez Władysława Hasiora jako “płonący pomnik” - w zagłębi­eni­ach żel­be­towych figur płonąć miał ogień, który upamiętniać miał rozstrze­lanych zakładników.

Rzeźba Władysława Hasiora przed konserwacją

Stan za­chowa­nia rzeźby w os­tat­nich latach stale się pog­a­rszał. Na wysokości cokołu cegła była silnie zabrud­zona, z miejs­cowymi ubytkami, a od strony północnej pokryta mchem i porostami oraz silnie za­w­ilgo­cona. Na pow­stanie szkodli­wej patyny miały wpływ zanieczyszczenia at­mos­fery i smog, które stworzyły nieprze­puszczalną warstwę, oraz wody opadowe: kwaśne deszcze oraz zjawisko tzw. wypłuki­wa­nia. Spoina była w wielu miejs­cach wykrus­zona i pokryta brudem. El­e­menty betonowe były mocno zabrud­zone, z miejs­cowymi wykruszeni­ami i ubytkami. Zbro­je­nie było silnie sko­rodowane, z widocznymi śladami zadymienia.

Rzeźba Władysława Hasiora po kon­serwacji, wrzesień 2022

Rzeźba Władysława Hasiora po kon­serwacji, wrzesień 2022

Celem zadania fi­nan­sowanego z Fun­duszu Pro­mocji Kultury ze środków Min­is­tra Kultury i Dziedz­ictwa Nar­o­dowego była kon­serwacja dzieła Władysława Hasiora: przywrócenie jej walorów es­te­ty­cznych oraz kon­serwacja tech­niczna, mająca na celu usta­bi­li­zowanie i wz­moc­nie­nie osłabionych partii betonu i ceglanego cokołu. Prace prowadziła Pra­cow­nia Kon­serwacji Zabytków Piotr Pelc. Prezen­tacja efektów kon­serwacji rzeźby jest okazją do za­poz­na­nia sze­rok­iej pub­liczności - zarówno widzów muzeum jak i pozostałych użytkowników miejskiej przestrzeni - z dziś nieco za­pomn­ianą historią i ideą pow­sta­nia tej kom­pozy­cji rzeźbiarskiej, jak i przy­pom­nie­nie dorobku artysty­cznego jednego z najważniejszych artystów pol­s­kich XX wieku – Władysława Hasiora.

“Płonacy pomnik. Kon­serwacja rzeźby plen­erowej ‘Rozstrze­lanym w Nowym Sączu’ Władysława Hasiora”.

Do­fi­nan­sowano ze środków Min­is­tra Kultury i Dziedz­ictwa Nar­o­dowego pochodzących z Fun­duszu Pro­mocji Kultury - państwowego fun­duszu celowego.