BLOK #16 Rozrywki wyższych warstw społecznych w XVIII-wiecznej Europie

lecture

11.7.2024

Wystawa Vue d’optique i maszyny optyczne jest doskonałą okazją, by przyjrzeć się bliżej na­jpop­u­larniejszym rozry­wkom, jakim oddawała się arys­tokracja w XVIII stule­ciu. W końcu to właśnie grafiki op­ty­czne dawały możliwość podróżowania do najpiękniejszych miast ówczes­nej Europy bez opuszcza­nia własnego salonu! Nasza gościni – prof. Małgorzata Ewa Kowal­czyk – przeprowadzi nas przez bogaty świat ulu­bionych rozry­wek wyższych warstw społecznych.

Nuda jest jedną z najczęściej to­warzyszących ludziom emocji. Sprzyja jej mo­not­o­nia otoczenia i codzi­en­nego trybu życia. W XVIII wieku wśród wyższych warstw społecznych pop­u­larnym sposobem uko­je­nia naras­tającego znudzenia były wizyty to­warzyskie i kon­wer­sacje, spacery po bul­warach, parkach i ogro­dach, a także przechadzki po sklepach i zakupy. Rozrywką było odwiedzanie sławnych artystów, filozofów, pisarzy, uc­zonych, ale także osób parających się wróżbiarst­wem. W ramach rozry­wki uczest­nic­zono w pub­licznie przeprowadzanych ekspery­men­tach np. z butelką lejde­jską (przyrząd do gro­madzenia ładunku elek­trycznego) lub pokazach, jak loty balonem. Do ulu­bionych rozry­wek wyższych warstw społecznych należały muzyka, taniec, ale również gry kar­ciane, wyścigi konne, loterie i różnego rodzaju zabawy intelektualne.

Antonio Car­nicero, Ascent of a Balloon in the Pres­ence of the Court of Charles IV, Google Art Project

Doskonałą okazją do szuka­nia rozry­wki był karnawał. Miesiące zimowe gen­er­al­nie chętnie spędzano w większych ośrodkach miejs­kich, a na­jlepiej w stoli­cach, które oferowały wspaniałe bale, maskarady, przyjęcia, festyny, reduty, przed­staw­ienia teatralne i kon­certy. Podróże po Europie były w XVIII wieku pop­u­larnym, lecz bardzo kosz­townym sposobem zer­wa­nia z rutyną i uko­je­nia naras­tającego znudzenia. W ramach rozry­wki mogli sobie na nie pozwolić jedynie na­jbo­gatsi arystokraci.

BIO

Dr hab. Małgorzata Ewa Kowal­czyk, prof. UWr pracuje w Zakładzie His­torii Polski i Powszech­nej XVI-XVIII w. w In­sty­tu­cie His­to­rycznym Wydziału Nauk His­to­rycznych i Ped­a­gog­icznych Uni­w­er­sytetu Wrocławskiego. Jest również Prodziekanem ds. stu­denc­kich na tymże Wydziale. Zain­tere­sowa­nia badaw­cze kon­cen­truje na his­torii kultury czasów nowożytnych, ze szczególnym uwzględnie­niem memuarystyki podróżniczej, losów kobiet, dziejów rodziny, a także edukacji i wychowa­nia dzieci oraz młodzieży. Edy­torka źródeł his­to­rycznych (m.​in. “Apolo­nia Helena Mas­sal­ska”, “Pamiętniki pen­sjonarki. Zapiski z czasów edukacji w Paryżu (1771-1779)”, Kraków 2012; “Katarzyna z Sos­nows­kich Platerowa, Moja podróż do Włoch. Dzi­en­nik z lat 1785-1786”, Łomianki 2013), autorka trzech mono­grafii (“Za­graniczne podróże Polek w epoce oświece­nia”, Łomianki 2019; “Sierżant w spódnicy. His­to­ria życia i służby wo­jskowej Joanny Żubrowej (1782-1852)”, Łomianki 2016; “Obraz Włoch w polskim piśmi­en­nictwie ge­ograficznym i podróżniczym osiem­nastego wieku”, Toruń 2005) oraz licznych artykułów naukowych.

Za­praszamy!