Wystawa „World Trade Center” to cykl kilkunastu wielkoformatowych płócien autorstwa Konrada Jarodzkiego inspirowanych tragedią, jaka miała miejsce w Nowym Jorku w 2001 roku. Jak twierdzi malarz, obrazy „WTC” nie miały jednak być precyzyjnym, oddanym z fotograficzną dokładnością zapisem wydarzeń, a raczej utrwaloną przez czas refleksją, wrażeniem, malarską metaforą. Jarodzki połączył na płótnie charakterystyczną dla swej sztuki rytmikę linii z nastrojem niepokoju, podkreślonym monochromatycznym kolorytem obrazów.
WORLD TRADE CENTER
Wielkie wydarzenie i wielka tragedia. Usłyszałem o tym ataku w szczególnych okolicznościach, podczas beztroskiej wycieczki po Hiszpanii, tysiące kilometrów od domu. Atak na precyzyjnie wybrane obiekty w USA, centrum światowego handlu, miejsce dyspozycji militarnej, ośrodek władzy państwowej, świadczy o świadomym działaniu potężnej organizacji. Czyżby nowa wojna? Wojna bez udziału państw, bez wypowiedzenia, bez przekraczania granic. Nowa epoka światowych konfliktów – terroryzm. Groza wizualnego ogromu tego kataklizmu – co później przekazały światowe media – pogłębiły wstrząs i współczucie. Dla mnie stało się inspiracją do twórczej wypowiedzi w moim malarstwie. Fobos i Dejmos dla naszej planety.
Obrazy moje nie stanowią ilustracji i fotograficznej wierności tego wydarzenia. Są rodzajem metafory i symbolu. Wyrażają starcie harmonii istniejącej rzeczywistości z destrukcją spowodowana fanatyzmem i nienawiścią. Malarstwo jest milczeniem, ale może być też krzykiem. Szekspirowska „reszta jest milczeniem” stanowi przestrogę przed bezczynnością i brakiem zrozumienia i porozumienia. World Trade Center jest Guernicą naszych czasów.
tekst: Konrad Jarodzki
Konrad Jarodzki urodził się w 1927 roku w Zaklikowie na Lubelszczyźnie. Malarz i rysownik, członek Grupy Wrocławskiej. W 1948 rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie w Lublinie, w latach 1949-1955 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej, a w latach 1955-1958 - malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Był dwukrotnie rektorem tej uczelni: w 1984 roku i w latach 1992-1999. W latach 70-tych prezes wrocławskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków.