UWAGA - zgodnie z najnowszymi obostrzeniami związanymi z epidemią wirusa SARS-CoV-2 na wystawie może przebywać jednocześnie 14 osób zwiedzających + obsługa muzeum.
6 listopada br. przypadła pierwsza rocznica śmierci Profesora Olgierda Czernera - założyciela i pierwszego dyrektora Muzeum Architektury we Wrocławiu, Konserwatora Zabytków Wrocławia (1955-1965), architekta i pedagoga, człowieka, który współtworzył powojenny Wrocław i którego znaczenia dla rozwoju wrocławskiej kultury nie sposób przecenić.
Ta roczica i uroczyste odsłonięcie popiersia Profesora w muzealnym wirydarzu, stały się przyczynkiem dla kameralnej wystawy prezentującej skrawki bogatej działalności i pasji Olgierda Czernera. W Sali Romańskiej zobaczymy więc projekty architektoniczne, rysunki i szkice, akwarele oraz zdjęcia autorstwa Profesora, który z ogromnym zaangażowaniem dokumentował zmieniający się Wrocław. Specjalne miejsce poświęcamy fotograficznym portretom Olgierda Czernera: z lat studenckich, z licznych podróży oraz z ważnych momentów w historii Muzeum Architektury. W przestrzeni wystawy można też obejrzeć film dokumentalny poświęcony życiu i pracy Profesora, zrealizowany przez wrocławski oddział Telewizji Polskiej.
Olgierd Władysław Czerner urodził się 15 kwietnia 1929 w Świętochłowicach. Był architektem, profesorem zwyczajnym Politechniki Wrocławskiej, Konserwatorem Zabytków Wrocławia w latach 1955-1965. Specjalizował się w historii architektury oraz konserwacji zabytków architektury i urbanistyki.
Studia rozpoczął tuż po wojnie (od 1947 do 1952) na Politechnice Wrocławskiej, razem z m.in. Marianem Barskim, Tadeuszem Zipserem, Zenonem Prętczyńskim. W 1951 roku rozpoczął pracę dydaktyczną na tej samej uczelni, dziewięć lat później obronił swą pracę doktorską. Habilitował się w 1969, tytuł profesora uzyskał w 1977 roku.
Niewątpliwym dziełem życia Profesora stało się powołanie w 1965 roku jedynego w Polsce Muzeum Architektury, którym kierował od momentu powstania aż do przejścia na emeryturę w 1999 roku. Dzięki jego pasji jest ono dziś jednym z ważniejszych miejsc na architektonicznej mapie Europy. Od 1978 do 1990 był członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, a w latach 80. wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Odbudowy Panoramy Racławickiej. Należał do takich organizacji jak: ICOMOS (Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych), Międzynarodowa Rada Muzeów ICOM, Komitet Architektury i Urbanistyki PAN, Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Stowarzyszenie Architektów Polskich, Stowarzyszenie Historyków Sztuki Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. Był autorem licznych publikacji, promotorem kilkunastu prac doktorskich.
Profesor uhonorowany został m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2015 roku, podczas jubileuszu 50-lecia Muzeum Architektury we Wrocławiu, został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.