Tytuł wystawy zwraca uwagę na charakter naszych działań, zawsze oscylujących pomiędzy uwarunkowaniami szeroko rozumianych kontekstów a próbami dostrzeżenia samoistnego potencjału architektury, zawartego w niej samej….
Nasze budynki wyłaniają się z tła i zwykle tłem się stają. Programowo dystansujemy się od budowli o pomnikowej ekspresji. Nie oznacza to poszukiwania wyłącznie zdominowanej przez kontekst „neutralnej” architektury (jeśli w ogóle coś takiego istnieje). Raczej ciągłe próby uświadamiania sobie, że niezależnie od poziomu ekspresji naszych projektów wpisujemy się w pewne kulturowe continuum. Architektów z naszej pracowni prezentujących różny temperament twórczy łączy podejście do historii i współczesności jako do jednego żywego, chociaż złożonego i nie zawsze ciągłego procesu.
Mniej interesuje nas praktyczna celowość doraźnych życiowych wymagań, nie zawsze dających się przewidzieć zdarzeń, raczej perspektywa długiego trwania budowli.
Od lat pracujemy nad kilkoma architektonicznymi tematami, motywami, modyfikowanymi, rozwijanymi, przewijającymi się w projektach o różnej skali, budżecie, przeznaczeniu, na tyle uniwersalnymi, że dającymi szansę na refleksję nad „architekturą jako taką” nad jej potencjałem tworzenia miejsc nadających ludzkim działaniom znaczenia… Koncentrujemy się na kośćc - materialnej strukturze budowli bardziej niż na detalu, który staramy się wyprowadzać z idei całości, trochę tak jak na prezentowanych na wystawie szkicach które w swoich niedopowiedzeniach oddają całościowy obraz naszych zamierzeń.
Na wystawie zobaczyć będzie można wybrane, zbudowane w ostatnich latach obiekty, a także projekty, które nie doczekały się realizacji. Są to przede wszystkim budowle publiczne, osadzone w zróżnicowanym kontekście kulturowym i społecznym.