.Maciej Siuda oraz Jednorazowe Laboratorium Architektury w składzie: Katarzyna Dąbkowska, Adrian Wyparło, Łukasz Jagoda, Mateusz Sum, Tomasz Bojęć i Marta Zatoka
Niedokończona opowieść
Dawno temu u podnóża Czarnej Góry przycupnęła niewielka wioska. Jej mieszkańcy wiedli spokojny żywot w otoczeniu przyrody, okalającej ich skromne domostwa. Raczej omijały ich zawirowania wielkiej historii. Do czasu. Pewnego dnia musieli odejść, a na ich miejsce przyszli nowi osadnicy. Zmieniające się warunki życia sprawiły jednak, że z czasem i oni coraz liczniej przenosili się do pobliskich miast i miasteczek, by w końcu, blisko trzydzieści lat temu, ostatecznie opuścić wieś, pozostawiając po sobie widma domów. Zabudowania stopniowo zanikały wraz z pamięcią o ich dawnych właścicielach. Kamienne mury były rozbierane, porastały dziką roślinnością, aż w końcu uległy całkowitemu zniszczeniu. W 2008 roku w prasie pojawił się artykuł, którego treść szybko podchwyciły krajowe media: wieś o nazwie Rogóżka – a raczej to, co z niej pozostało – w całości wystawiono na sprzedaż, a jej kupnem zainteresowała się jedna z najbogatszych osób w Polsce. Po krótkiej wrzawie zainteresowanie gazet, radia i telewizji ucichło i wokół Rogóżki znów zapanowała cisza.
Projekt powstający w ramach pierwszej odsłony Archi-boxu ma być kolejnym rozdziałem w historii Rogóżki, a może nawet zupełnie nową opowieścią o przemijaniu i ponadczasowości architektury. Główna część powstającej wystawy skrupulatnie archiwizuje miesiąc prac nad projektem nowej Rogóżki: od pojawienia się pomysłu, postawienia pierwszej kreski, poprzez ciąg zdarzeń i sytuacji, które wpływają na jego kształt, do przyjęcia ostatecznej koncepcji. Stawia pytanie, na ile projekt żyje własnym życiem i jest efektem splotu talentu, relacji, kompromisów czy różnych interesów, a na ile powstaje w wyniku świadomych decyzji architekta. Miesza organizację z improwizacją, racjonalne wybory z intuicyjnymi, pozwala prześledzić cały proces projektowania na podstawie 30 dni pracy nad projektem.
Nowe definicje architektury
Do tworzenia nowej, aktualnej architektury potrzeba nowych sposobów projektowania. Na wystawie pokażemy także kilka projektów, które powstały w efekcie poszukiwania takich metod, bazujących na łączeniu organizacji z improwizacją, wiedzy z intuicją, lokalności z globalnością, indywidualnych ambicji z pracą zespołową. Tylko pracując w taki sposób możemy odrzeć współczesne architwory z warstwy modnego kiczu i dotrzeć do najczystszej i najbardziej pierwotnej postaci architektury. Prezentowane projekty – XYZ Structure, Kwiaciarnia, Outside House, Casa de Ricardo, DEVEBERE, Szkoła na Haiti, Dom Kultury Inspiro, Dense Silence, Living Wall, Dziurka od Klucza – opracowane zostały indywidualnie przez Macieja Siudę, w duecie z Rodrigo Garcíą, wspólnie z kolektywem Balon, bądź w ramach warsztatów.
Maciej Siuda - architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, jego praca dyplomowa XYZ STRUCTURE, za którą nominowany był do ogólnopolskiej nagrody Sarp im. Zbyszka Zawistowskiego na Dyplom Rokum, prezentowana była między innymi w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku; finalista międzynarodowego konkursu Archiprix, wyróżniony w konkursie EEAA:Present w Rumunii, wyróżniony w ogólnopolskim konkursie BETON. W latach 2005-2007 przebywał na stypendium na Facultad de Arquitectura Politecnica de Valencia oraz w pracowni SQ Arquitectos (Valencia), w latach 2008-2011 architekt w biurach projektowych PO2 Arquitectos (Madryt), Sou Fujimoto Architects (Tokio) i Grupo Aranea (Alicante). Współtwórca międzynarodowych warsztatów architektonicznych WAU. Prowadzi zajęcia w School of Form na kierunku Industrial Design oraz wykłada projektowanie na Politechnice Świętokrzyskiej. Pomysłodawca warsztatowego kolektywu Balon. Stale współprojektuje i eksperymentuje w duecie z Rodrigo García Gonzalesem. Od 2012r. rozwija także własną działalność projektową.